Prof.Dr.Ahmet Ağırakça, ülkemizde de uzun süre tartışılmış bir konu ile ilgili önemli bir vakayı Hatıralarında şöyle anlatıyor:
İstanbul'a geldiğini işittiğimiz Mısır’da yaşayan Suriyeli alim Abdulfettah Ebu Gudde üstadın Beylerbeyi'nin üst taraflarında iki aylığına tuttuğu evine giderek konuyu sorduk. Merhum kayınpederim Hüseyin Öncel, Halil Gönenç Hoca Efendi'yi çok sever ve takdir ederdi. Bunun için birlikte gidelim diye davet etti. Halil Hoca ile birlikte Abdulfettah Ebu Gudde Hoca'ya gittik.
Selam kelamdan sonra cuma meselesi hakkındaki görüşünü sorduğumuzda çok hayret etti ve şöyle dedi: "Öncelikle sizde Halil Abdulkerim (Gönenç) Hoca varken bunu bana sormanız yanlış! Burada ümmetin önemli bir fakihi ve alimi varken asıl ona sormanız gerekirdi.
Ancak bu görüş son derece sakıncalıdır. Söz konusu hususta Kur'ân-ı Kerim'in hükmü sarih ve Cuma ayeti hakkında varid olan bir nas varken böyle bir fetva yanlıştır. Nas ile belirlenmiş bir hüküm hakkında içtihat olmaz. Bu biraz da şeytani bir fetvadır. Siz yine halifenin olmadığını ve hilafet makamının önemini halka anlatın. Ama bunu cuma namazı ile irtibatlandırmayın. Zira diğer mezhep imamlarının görüşlerinde cumanın şartları arasında halifenin izni şartı yoktur."
Allame Abdulfettah Ebu Gudde üstadın bu düşüncesinden sonra biz de Seyyid Sabık'ın Fıkhu's-sünne adlı eserinde ve Dört Mezhep Fıkhından cuma bahislerini de okuyup oradaki görüşlere de bakınca cuma namazı konusunda tereddüdümüz kalmadı. 1979 yılından sonra cuma namazının mutlaka kılınması gerektiği kanaatini yaygınlaştırmaya çalışmamıza rağmen 1990'lı yıllara kadar ısrarla cuma namazı kılmayan bir kesim arkadaş vardı. Aslında hâlâ cumaya gitmeyen bir grup mevcuttur. İşte bundan dolayı bendeniz Şamil İslâm Ansiklopedisi'ni hazırlarken cuma namazı maddesinde her iki görüşe de yer vermiştim. Ama sonuç itibariyle kılınması konusunun daha isabetli olacağını kaydettik. Ağırakça, 2022: 359-360)
Ağırakça Ahmet, (2022), Dikenli Yolda Yürümek, İstanbul,Duruş Yayıncılık