Mehmet Kırkıncı Hocaefendi Hatıralarında Prof.Dr.Lütfü Ülkümen’den şöyle bahsediyor: Lütfi Ülkümen, bana bir gün şu hatırasını anlatmıştı: “Akademik çalışmalarım için Almanya’ya gittim. Oraya gittiğimde, İstanbul’da bize seminer veren Alman Profesörün fakültesine düştüm. O profesör, sonradan öğrendik ki, tam bir Osmanlı hayranıymış. Osmanlıya olan sevgisinden dolayı bizlere de çok yakınlık gösterdi ve alâkadar oldu. Nihayet hayalim gerçekleşmişti.
Bu meyanda bir gün beni evine davet etti. Yemekten sonra kahvelerimizi içerken, duvarda kılıf içersinde bir kitabın asılı olduğunu gördüm. Bizim evlerimizde astığımız Kur’an-ı Kerîme benziyordu. İçimden “Bu da onların İncil’i olmalı” diye düşündüm.
Benim o kitaba sık sık bakmam, hocanın da dikkatini çekmiş olacak ki, bana:“Neden sık sık o duvara bakıyorsun?” diye sordu.
“Biz de Kur’an’ımızı böyle aynı şekilde duvara asarız” dedim.
O da:“İşte o sizin Kur’an’ınınızdır.” deyince hayrette kaldım.
Ne diyeceğimi şaşırdım. Sohbetimiz devam ederken:“Hocam ben sizi çok seviyorum” dedim. İşte o zaman Alman Hocam acı bir tebessümle: “Sen benim neyimi seviyorsun?” diye sordu.
Ben de:“Sizi ilim ve irfanınızdan dolayı seviyorum” dedim.
Alman Hocam bana şaşırtıcı bir cevap verdi: “Yok yok! Dedi. SEVİLECEK İNSANLAR TÜRKİYE’NİN KÖYLERİNDE KUŞLUK NAMAZI KILANLARDIR." (Kırkıncı,2004:200)
“KUŞLUK VAKTİNE ANDOLSUN!” : https://youtu.be/X1qS7hqBJEI