(SUBAY/LOZANDA DİPLOMAT)
Falih Rıfkı Atay, Tevfik Bıyıklıoğlu’nun Kurtuluş savaşındaki subaylık günlerini şöyle anlatıyor:
Bu bozgunda ordu hemen hemen yok olmuş gibi idi. Rahmetli Cevdet Kerim’den dinlemiştim. “Sakarya yolunda bir köy odası. İsmet Paşa uykuda. Kapının önünde Tevfik (Bıyıklı) Bizim tümenden de bir şey kalmamış ama, karargâh yerinin neresi olacağını anlamak için gelmiştim.
Tevfik: “Her şey bitti. Ne umut kalmıştır, ne bir şey... Bak ben sakal bıraktım. Niyetim bir kaç koyunluk bir sürü ile Suriye’ye geçmek. Sen de başının çaresine bak” demiş (Atay,1998:297).
Rıza Nur da Lozan’a gelen Türk heyetinin içinde bulunan Tevfik Bıyıklıoğlu’ndan şöyle bahsediyor:
(….) Bir gün İngilizler bize geldiler. Yeni teklifte bulundular. Ellerinde haritaları da vardı. Hududu çizmişlerdi. «İşte» dediler. Musul'un hemencik şimalinden hududundan geçiyor ve Süleymaniye sancağını tamimiyle bize bırakıyorlardı. Bu büyük bir şeydi. Demek Musul'u almak için ümit artıyordu.
Bizim askeri müşavir Tevfik (Bıyıklıoğlu) “Süleymaniye'den ne çıkar? Buraları dağlıktır. Musul olmayınca oralara gidilemez bile. Başa belâ olur.” dedi (Nur,1991:68-69).
KAYNAKLAR
Atay F. Rıfkı, (1998), Çankaya, İstanbul:Bateş Yay.
Nur Rıza,(1991), Lozan Hatıraları,İstanbul: Boğaziçi Yay